Sharon Janssens ging na de zomer naar groep 6. Het super vrolijke meisje van 10 had er niet veel zin in. Haar leesniveau bleef hardnekkig steken op AVI-startniveau. Ze had er inmiddels één jaar dyslexietraining op zitten, maar helaas zonder resultaat. Moeder Sabrina: ‘De Xlens-bril kwam op het juiste moment. Ik weet niet hoe ik Sharon anders nog naar school had gekregen.’

‘We stonden echt met de handen in het haar’, vervolgt Sabrina. ‘Sharon wilde eind groep 5 niet meer naar school. En nu haar zus naar het voortgezet onderwijs ging, werd het er niet makkelijker op. De zin in het lezen was volledig verdwenen. We hebben echt drie jaar geworsteld. Het onderwijs, en ook daarbuiten… overal is taal! Ze had het er enorm moeilijk mee.’

‘De letters staan stil en ik kan me beter concentreren’

Inhaalslag!
Als we Sharon spreken, heeft ze de Xlens bril acht maanden. Ze oefent inmiddels op AVI-niveau eind 3. Sharon: ‘Het lezen is met de bril op gewoon makkelijker. De letters staan stil en ik kan me beter concentreren.’ Sabrina: ‘Ze gaat met sprongen vooruit. School heeft nu een aangepast programma voor haar gemaakt, zodat ze een inhaalslag kan maken. Het belangrijkste vind ik echter dat de zin om te lezen terug is. Ze heeft laatst een boekbespreking gehouden. Maar liefst 153 bladzijdes heeft ze doorgespit. Dat is nog steeds niet makkelijk voor haar, maar voorheen was het ondenkbaar. Haar zelfvertrouwen is terug en ze heeft weer zin om ervoor te gáán. Je begrijpt hoe enorm trots wij zijn!’

In de schoolkrant
‘Steeds meer mensen weten wat dyslexie is, maar het is nog steeds heel lastig om je als leerling staande te houden als iedereen om je heen in een sneltreinvaart leest’, vervolgt Sabrina. ‘Taal is overal, ook in rekenen. Bijvoorbeeld in redactiesommen.’ Sharon: ‘Ik ben met rekenen ook een groepje vooruitgegaan! En de dyslexietraining gaat beter. Ik kan mijn aandacht erbij houden en begrijp het beter. Natuurlijk krijg ik op school veel vragen over de bril. Het is nog niet zo bekend. ‘Waarom heb je een zonnebril op?’, vragen ze dan. Om het uit te leggen – en omdat ik er trots op ben – heb ik een stukje geschreven voor in de schoolkrant. Misschien kan de bril nog meer kinderen helpen.’